Βγαίνω, ξενυχτάω και για σένα δε ρωτάω, φίλους έχω και σε σβήνει ο καιρός. Όμως κάτι ώρες δεν αντέχω σε θυμάμαι, δε κοιμάμαι, νιώθω άδειος και μισός...
Ώρες ώρες με πιάνει μια τρέλα να σε συναντήσω. Ώρες ώρες μου λείπεις και θέλω να τηλεφωνήσω. Όμως είμαστε πια χωρισμένοι, μες την ίδια την πόλη δυο ξένοι. Για το σώμα που σε περιμένει δεν έχεις πια ώρες...
Βγαίνω, σχέσεις κάνω τη ζωή μου δεν τη χάνω, δε μου λείπεις και με μένα απορώ. Όμως κάτι ώρες με πειράζει που `χεις φύγει, το δωμάτιο με πνίγει, δεν μπορώ...
Φόρεστ Γκάμπ... βλέμμα απλανές.. και ταινία για Όσκαρ....
( Συνολικά συγκέντρωσε 13 υποψηφιότητες για Όσκαρ, από τα οποίες κέρδισε τα 6, ανάμεσα στα οποία τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Ρόμπερτ Ζεμέκις και Α΄ Ανδρικού Ρόλου για τον ηθοποιό Τομ Χανκς.