The Fields of Athenry - The Dubliners & Paddy Reilly | 40 Years Reunion: Live from The Gaiety (2003)
συνεχίζουμε με Ιρλανδία... δύσκολα τραγούδια αυτά , αλλά συμβαίνουν... ιδού και με τα Ελληνικά λόγια...
An Irish folk ballad, ‘The Fields of Athenry’ tells the story of a young man, Michael, from the Athenry area, 25 miles from Galway, who is caught stealing corn to feed his family during the Irish famine (1845-1850) and deported to Botany Bay, Australia. The song is conversational, words snatched across the local prison wall, between the young man and his wife Mary, as he waits for the deportation order to be executed. Arguably the country’s most famous song, it was written by Dublin-born folk singer Pete St. John (1932-2022) – real name Peter Mooney – whose other songwriting credits include ‘The Rare Ould Times’ and ‘The Ferryman’.
με μία μετάφραση γκουγκλ
Μια ιρλανδική λαϊκή μπαλάντα, "The Fields of Athenry" αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού άνδρα, του Michael, από την περιοχή Athenry, 25 μίλια από το Galway, ο οποίος πιάνεται να κλέβει καλαμπόκι για να ταΐσει την οικογένειά του κατά τη διάρκεια της ιρλανδικής πείνας (1845-1850) και απελάθηκε στο Botany Bay της Αυστραλίας. Το τραγούδι είναι συνομιλητικό, λόγια αρπάζονται στον τοίχο της τοπικής φυλακής, ανάμεσα στον νεαρό άνδρα και τη σύζυγό του Μαίρη, καθώς περιμένει να εκτελεστεί η εντολή απέλασης. Αναμφισβήτητα το πιο διάσημο τραγούδι της χώρας, γράφτηκε από τον γεννημένο στο Δουβλίνο λαϊκό τραγουδιστή Pete St. John (1932-2022) -πραγματικό όνομα Peter Mooney- του οποίου τα άλλα τραγούδια είναι τα «The Rare Ould Times» και «The Ferryman».
............
The Fields of Athenry Lyrics - written by Pete St John.
Άκουσα μια νεαρή κοπέλα να φωνάζει I heard a young girl calling
«Μάικλ, σε πήραν "Michael, they have taken you away
Γιατί έκλεψες το καλαμπόκι του Trevelyan For you stole Trevelyan's corn
Έτσι οι νέοι μπορεί να δουν το πρωί So the young might see the morn
Τώρα ένα πλοίο φυλακή περιμένει στον κόλπο» Now a prison ship lies waiting in the bay"
Χαμηλά βρίσκονται τα χωράφια της Αθήνας Low lie the fields of Athenry
Εκεί που κάποτε βλέπαμε τα μικρά ελεύθερα πουλιά να πετούν Where once we watched the small free birds fly
Η αγάπη μας ήταν στο φτερό που είχαμε όνειρα και τραγούδια να τραγουδήσουμε Our love was on the wing we had dreams and songs to sing
Είναι τόσο μοναχικό γύρω από τα χωράφια του Athenry It's so lonely 'round the fields of Athenry
Δίπλα σε έναν μοναχικό τοίχο φυλακής By a lonely prison wall
Άκουσα έναν νεαρό άνδρα να φωνάζει I heard a young man calling
«Τίποτα δεν έχει σημασία, Μαίρη, όταν είσαι ελεύθερη "Nothing matters, Mary, when you're free
Ενάντια στην πείνα και στο στέμμα Against the famine and the crown
Επαναστάτησα, με έκοψαν I rebelled, they cut me down
Τώρα πρέπει να μεγαλώσεις το παιδί μας με αξιοπρέπεια» Now you must raise our child with dignity"
Χαμηλά βρίσκονται τα χωράφια της Αθήνας Low lie the fields of Athenry
Εκεί που κάποτε βλέπαμε τα μικρά ελεύθερα πουλάκια να πετούν Where once we watched the small free birds fly
Η αγάπη μας ήταν στο φτερό που είχαμε όνειρα και τραγούδια να τραγουδήσουμε Our love was on the wing we had dreams and songs to sing
Είναι τόσο μοναχικό γύρω από τα χωράφια του Athenry It's so lonely 'round the fields of Athenry
Δίπλα σε ένα μοναχικό λιμανικό τείχος By a lonely harbour wall
Είδε το τελευταίο αστέρι να πέφτει She watched the last star falling
Καθώς εκείνο το πλοίο της φυλακής έπλεε στον ουρανό As that prison ship sailed out against the sky
Γιατί έζησε με ελπίδα και προσευχή For she lived in hope and pray
Για τον έρωτά της στο Botany Bay For her love in Botany Bay
Είναι τόσο μοναχικό γύρω από τα χωράφια του Athenry It's so lonely 'round the fields of Athenry
Χαμηλά βρίσκονται τα χωράφια της Αθήνας Low lie the fields of Athenry
Εκεί που κάποτε βλέπαμε τα μικρά ελεύθερα πουλιά να πετούν Where once we watched the small free birds fly
Η αγάπη μας ήταν στο φτερό που είχαμε όνειρα και τραγούδια να τραγουδήσουμε Our love was on the wing we had dreams and songs to sing
Είναι τόσο μοναχικό γύρω από τα χωράφια του Athenry It's so lonely 'round the fields of Athenry