music, μουσική, 31.8.11

΄

Ένα από τα όμορφα τραγούδια της ταινίας "Τα Παιδιά της Χορωδίας".

Όταν ο συνθέτης ερμηνεύει .... ουδέν σχόλιον

Γνωρίστε τον Αντόνιο Βιβάλντι

Βενετσιάνος συνθέτης και βιολονίστας, από τους στυλοβάτες της Δυτικής Μουσικής. Το μεγάλο του ενδιαφέρον για τη μουσική επισκίασε την άλλη του ιδιότητα, αυτή του ιερωμένου, για την οποία ο ίδιος δεν έδειξε ιδιαίτερο ζήλο να τιμήσει.

Ο Αντόνιο Λούτσιο Βιβάλντι γεννήθηκε στη Βενετία στις 4 Μαρτίου 1678. Βαφτίστηκε την ίδια ημέρα με προτροπή της μαμής του, η οποία φοβήθηκε ότι θα πεθάνει, λόγω των προβλημάτων υγείας που παρουσίασε. Αργότερα διαγνώσθηκε ότι έπασχε από άσθμα, αρρώστια που θα τον ταλαιπωρούσε σε ολόκληρη τη ζωή του.

Την τέχνη του βιολιού τη διδάχθηκε από τον πατέρα του Τζιοβάνι Μπατίστα Βιβάλντι, επαγγελματία κουρέα, αλλά και αξιόλογο βιολιστή, μουσικό της Ορχήστρας του Αγίου Μάρκου. Ο πατέρας του ήταν και έντονα θρησκευόμενος άνθρωπος και προετοίμαζε τον νεαρό γιο του για εκκλησιαστική σταδιοδρομία.

Το 1703 ο Αντόνιο χειροτονήθηκε ιερέας και σύντομα απέκτησε το προσωνύμιο «Ο κόκκινος παπάς», εξαιτίας των ξανθών μαλλιών του. Τον ίδιο χρόνο διορίστηκε καθηγητής βιολιού και αρχιμουσικός στο ορφανοτροφείο θηλέων «Οσπεντάλε ντι Πιετά» της Βενετίας. Δεν πέρασε πολύς καιρός και βρήκε την ευκαιρία να απαλλαγεί από τα θρησκευτικά του καθήκοντα, χωρίς να αποσχηματισθεί. Έτσι, αφιερώθηκε αποκλειστικά στη μουσική.

Άρχισε να συνθέτει πυρετωδώς και να γίνεται γνωστός έξω από τα στενά όρια της Βενετίας. Από το 1718 ταξίδευε διαρκώς για να παρουσιάζει τα έργα του, έχοντας ως βάση του τη Μάντοβα. Λέγεται, μάλιστα, ότι σε κάποια περιοδεία του έπαιξε και ενώπιον του Πάπα.

σήμερα θεωρείται ως ένας από τους δημοφιλέστερους συνθέτες της μουσικής μπαρόκ.

Το 1725 παρουσίασε μια σειρά κοντσέρτων για έγχορδα και μπάσο κοντίνουο, με τον τίτλο «Il cimento dell' armonia e dell' inventione» («Η δοκιμή της αρμονίας με τη νεωτερική σύνθεση»). Τα τέσσερα πρώτα από αυτά αποτελούν τις «Τέσσερις Εποχές», το πιο γνωστό έργο του και ένα από τα δημοφιλέστερα έργα της μουσικής. Ο συνθέτης αποδίδει με νότες τις τέσσερις εποχές του χρόνου και θεωρείται ως πρώιμο δείγμα προγραμματικής μουσικής.

 Με την πάροδο του χρόνου, η δημοτικότητά του στη Βενετία άρχισε να υποχωρεί και ο Βιβάλντι, απογοητευμένος από τους συμπατριώτες του, ξενιτεύτηκε στη Βιέννη (28 Ιουνίου 1741). Ένα μήνα αργότερα, στις 28 Ιουλίου 1841, έφυγε από τη ζωή πάμπτωχος, έχοντας σπαταλήσει όλη του την περιουσία.

Ο Βιβάλντι με το προσωπικό ύφος γραφής έθεσε τα θεμέλια του ώριμου κοντσέρτου μπαρόκ και επηρέασε συνθέτες, όπως ο Μπαχ και ο Τέλεμαν. Πολυγραφότατος, συνέθεσε περί τα 850 έργα, αλλά λίγο μετά τον θάνατό του ξεχάστηκε. Από την αφάνεια τον ανέσυρε πολύ αργότερα ο Μέντελσον, όταν ερευνούσε το έργο του Μπαχ, ο οποίος θαύμαζε απεριόριστα τον Βιβάλντι. Ουσιαστικά, όμως, ο Βιβάλντι ανακαλύφθηκε τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα και

WHAT A WONDERFUL WORLD

I see trees of green, red roses too
I see them bloom for me and you
And I think to myself what a wonderful world.

I see skies of blue and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself what a wonderful world.

The colors of the rainbow so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shaking hands saying how do you do
They're really saying I love you.

I hear babies crying, I watch them grow
They'll learn much more than I'll never know
And I think to myself what a wonderful world
Yes I think to myself what a wonderful world.

The colors of the rainbow so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shaking hands saying how do you do
They're really saying I love you.

I hear babies crying, I watch them grow
They'll learn much more than I'll never know
And I think to myself what a wonderful world
Yes I think to myself what a wonderful world.

Πώς το είπατε; Σουπερ καλι φρατζι λίστικ εξπιαλι ντόσιους.... Ουφ... τι μπελάς... 

φυσικό είναι να ξεχνάς τα πάντα μέχρι να το πεις όλο αυτό!

Μιούζικαλς του Μπροντγουέϋ... Νέα Υόρκη

Ψηφίζω ... τον βασιλιά!

Όταν ήμουν μόλις μικρό κορίτσι, ρωτούσα ... τι θα γίνω... όμορφη; Πλούσια;...

Το 'Ζέππος' εν δράσει

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε το αηδόνι του αυτοκράτορα, και κελαηδούσε τόσο όμορφα...

Η δύναμη της ποίησης και της μουσικής φυσικά!  Ο Μπετόβεν δεν άκουγε

 όταν έγραψε την 9η του Συμφωνία!

'Σταυρωθέντα επί Ποντίου Πιλάτου'

Η σημασία της μουσικής... από μία Ελληνική Χορωδία...

Ας διασκεδάσουμε λίγο με τον ΄Xορό των Ωρών΄, στην

Φαντασία του 1940...Μέρος 1ο

Και μέρος 2ο.... απ' τα καλύτερα του είδους...

Ένα σημαδιακό τραγούδι, γι' αυτούς που απογοητεύονται...

'όταν κοιτάς από ψηλά...μοιάζει η γη με ζωγραφιά...'

Απίθανο , ο ροκάς μας με τους ΡΟΚΑΔΕΣ!!!  

Είναι σίγουρα συλλεκτικό κομμάτι!

Ο Μότσαρτ παίζει πιάνο,

με τον πατέρα του Λεοπόλδο, που παίζει βιολί, και την αδελφή του Νανέρλ.

Ο Βόλφγκαγκ Αμαντέους ΜΟΤΣΑΡΤ σε μεγαλύτερη ηλικία.

 Ο Wolfgang Amadeus Mozart συγκαταλέγεται στις ιδιοφυΐες της δυτικής μουσικής Ιστορίας, αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι μεγάλο μέρος του έργου του το συνέθεσε σχεδόν σε… νηπιακή ηλικία. Ο Αυστριακός μουσικός άρχισε να ψυχαγωγεί πολλά ακροατήρια στις ευρωπαϊκές αυλές, παίζοντας μουσική με την αδελφή του Μαρία Άννα Βαλμπούργκα Ιγνατία (Νannerl το υποκοριστικό της) στην ηλικία των έξι ετών.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Μότσαρτ είχε ήδη δημιουργήσει τέσσερις σονάτες.

Στα 12 του χρόνια συνέθεσε την όπερα «Bastien und Bastienne», στα 13 την «La Finta Semplice», στα 15 την «Ascanio» και σε ηλικία 16 ετών την όπερα «Lucio Silla». Τότε ήταν που ανέλαβε για πρώτη φορά και τα καθήκοντα του μαέστρου, παράγοντας πλούσιο έργο, το οποίο έθεσε τις βάσεις για την ανάδειξή του ως το «καμάρι» της Βιέννης αλλά και όλης της Ευρώπης κατά την ενήλικη ζωή του.

Και συ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς....

Από τον Μίκη Θεοδωράκη, τον μουσικοσυνθέτη...

Απλά απίθανο...

νανούρισμα με την Αλίκη Βουγιουκλάκη...

Έχετε ακούσει καλύτερη φωνή; στίχο; μουσική;

Kαλημέρα σε όλους.

Ένα μιούζικαλ έκπληξη...

Το "Αγαπημένο Όνομα" caro nome, που την πρόδωσε...

η καλύτερη μου όπερα: Ριγκολέτο

  Τον παληό εκείνον τον καιρό...

Επιλογές του αδελφού μου...

Μία ηθοποιός τραγουδάει...

είχαμε την φωτογραφία της στα βιβλία μας και πέρασε έτσι στην θύμησή μου...

Τέλειο τραγούδι από τέλεια τραγουδίστρια,

μ' αρέσει αυτή η φωνή...

Αφιερωμένο στα παιδιά της Γ' τάξης στο σχολείο μου...

που με έχουν καταπλήξει με τις χορευτικές τους δυνατότητες...

ΟΛΕ!!!

 Όχι μόνο like... αλλά παραLIKE!!!

Ή αλλιώς πως να ξεχωρίζετε έναν δημιουργό...

Η εποχή που ακούγαμε τα τραγούδια του, πέρασε..

 Αλλά, οι παλιές αγάπες δεν πεθαίνουν ποτέ...

Υπάρχει κάτι πιο τέλειο απ' αυτό;

Απ' τις καλλίτερες ταινίες μου...

Οι περίφημες μαριονέττες του Σάλτζμπουρκ, Αυστρία

Ένα παιδικό τραγούδι για να θυμηθούμε τα παληά

Άργησα να γνωρίσω τον Ντύλαν, στο Λύκειο

και την Μπαέζ το ίδιο...

Ο τοίχος δεν έχει πέσει μετά από τόσα χρόνια...

δυστυχώς...

Αερικό, αερικό, λένε την κόρη που αγαπώ...

Μουσική Χατζιδάκις βεβαίως...

Αρχόντισσα, αγαπημένη Αγνή Μπάλτσα...

Η Βασίλισσα της Νύχτας σε όλο το σκοτεινό της μεγαλείο....

Μότσαρτ, βεβαίως...

Ζορμπάς ο Έλληνας, μεγάλη επιτυχία...

Το δεύτερο Όσκαρ...