Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Αναμνήσεις από τις διακοπές μου, γραμμένο από την Λαμπρινή,

Ο φίλος Νικήτας στην υπέροχη εκπομπή που κάνει καθημερινά στο ραδιόφωνο, θα διαβάσει κάποια κείμενα με καλοκαιρινές αναμνήσεις... Εχθές η σχετική εκπομπή... Όμως, έγραψα κι εγώ κάτι και ιδού... οι δικές μου....
2/3/2013
(ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ  ΑΡΕΣΕ... την ξαναβάζω ...να την απολαύσω... για κάποιες μερούλες...
Λαμπρινή)

"Εκείνο το καλοκαίρι... δεν το θυμάμαι με λεπτομέρειες.  Αυτό που ξέρω είναι ότι για άλλη μια φορά το περάσαμε, οικογενειακώς, στο Παράλιο Άστρος, στην Πελοπόννησο. Μμμ... εκείνο το καλοκαίρι... Μεγάλη κουβέντα... για την ακρίβεια 15 με 20 μέρες... αυτό ήταν, για μας τα παιδιά, όλο το καλοκαίρι!

 Εκείνη την μέρα, λοιπόν, για άλλη μια φορά, ξύπνησα στις  8 το πρωί.  Λίγο νωρίς για ένα παιδί  η ώρα, θα πείτε,  αλλά με περίμενε η θάλασσα... πώς να την αφήσω μόνη;     

Θα πρέπει να ήμουν 5 ή 6 ετών... το σίγουρο είναι ότι δεν ήξερα καλό  μπάνιο και κυκλοφορούσα με την σαμπρέλλα μου...Εκείνη την μέρα.... που την θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια... τι ζωηρό παιδί που ήμουν!! Να τι έγινε!!! 

Αφού ήπια το γάλα μου, έβαλα την σαμπρέλλα όρμησα έξω.  Το ξενοδοχείο,  όπου μέναμε, ήταν το πρώτο του χωριού, ακριβώς πάνω στην θάλασσα.... Εκείνη την εποχή, η μητέρα δεν φοβότανε τίποτε και μας άφηνε μόνα να πηγαίνουμε για μπάνιο, εμένα και τον αδελφό μου, μετά ερχόταν κι αυτή, βεβαίως!.... Ο πατέρας, δεν πρέπει να ήτανε μαζύ μας, δεν υπάρχει κάπου στην μνήμη μου... ίσως δούλευε  κι έμεινε πίσω, στον Πειραιά... ! 

Η θάλασσα, η υπέροχη, ήταν εκεί και με περίμενε... Συνήθως, κολυμπούσα όλην την μέρα, και το κυριότερο για μένα, και πονοκέφαλος για την μητέρα μου, δεν έβγαζα το κεφάλι μου από την θάλασσα... όλη  την ώρα έκανα βουτιές.  Η μητέρα δεν μου είχε πάρει μάσκα, γι' αυτόν τον λόγο!!! Για να μην με χάσει τελείως... και θα με έχανε σίγουρα!!

Κάναμε μπάνιο ακριβώς δίπλα στην προκυμαία.  Υπέροχο μέρος... κάποιες  φορές πήγαινα εκεί, στην άκρη της και έκανα βουτιές από ψηλά... με το κεφάλι βεβαίως... Εννοείται!!!...

Προς το μεσημέρι, εκείνης της μέρας, θα τρώγαμε στην παραλία, σε ένα κέντρο που ήταν το λιγότερο δύο μέτρα από την θάλασσα... Η μητέρα ήταν εκεί... και μας περίμενε να βγούμε έξω... και τότε έγινε!!! 

Εγώ, πάνω στην προκυμαία, έτρεχα σαν τρελλή για να πάω να φάω, ήταν η ώρα είπαμε του φαγητού... η κοιλιά μου γουργούριζε... και το κατάλαβε αυτό κι η μητέρα μου από την ταχύτητα που είχα αναπτύξει... Πού να ήξερα, όμως!!!!

Τρέχω, τρέχω, λοιπόν, και λίγο πριν φθάσω στο κέντρο, μπλουμ! Έπεσα στην θάλασσα.... 

 Εδώ έγινε το μπλουμ!!! (Παράλιον Άστρος 2013, δική μου φώτο!)

Δυστυχώς... δεν το ήθελα, δυστυχώς, δεν ήταν βουτιά με το κεφάλι.  Παραπάτησα και έπεσα στην θάλασσα... και τότε... ήρθε ο τρόμος!!!.... Ένα σωρό μικρά καβουράκια με πλησιάσανε.... Έβαλα τις φωνές!! "Μαμάααα!!! ", φώναζα, "μαμάαα!!"... Θα με φάνε..., σκέφτηκα! Με πλησιάζουνε απειλητικά!!

Πλησίαζαν και κάτι ψαράκια... αλλά... δεν τους έδωσα σημασία... Τα καβουράκια ήταν η απειλή για την παιδική ψυχή μου!!! 

 Εδώ... (Παράλιον Άστρος 2013, δική μου φώτο!)

 Ποιος θα με βγάλει από την θάλασσα;;.... Το νερό δεν ήταν βαθύ σε εκείνο το σημείο, όχι... όμως ήταν το μέρος όπου τα καβουράκια, οι άχινοι, κι όλα τα υπέροχα πλάσματα της θάλασσας κάνανε το μπάνιο τους ανενόχλητα, γιατί... δεν κολυμπούσε κανένας τόσο κοντά στην προκυμαία, !!!... Μόνον εγώ!! Που βούτηξα κατά λάθος πάνω τους!!! Φρίκη!!!!

Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε, δεν θυμάμαι αν με έβγαλε κάποιος έξω... τίποτε... Μόνον τον τρόμο θυμάμαι και τις φωνές μου.... Να πνιγώ...;;... Δεν υπήρχε περίπτωση, ήμουν με την σαμπρέλλα...Να τρομάξω... Ωωωωω... τρόμαξα για τα καλά... 


 Παράλιον Άστρος, πανοραμική (2013, δική μου φώτο!)

Έκτοτε... δεν το ξαναέκανα;;... Λάθος... Έκτοτε, το ξαναέκανα... και στην προκυμαία πήγαινα... και βουτιές έκανα... και το κεφάλι μου δεν έβγαζα έξω απ΄το νερό.... Εννοείται!!.... 

Αλλά... έκτοτε...δεν ξαναπλησίαζα τις άκρες της προκυμαίας.... Δεν ξαναέτρεξα γρήγορα!! Μακρυά από τις άκρες και μόνον ήσυχα περπάταγα στην μέση της προκυμαίας!!!!.... 

Μακρυά... και αγαπημένοι από τα μικρούλια τα  καβουράκια... 

Θα κολυμπούν πια χωρίς τον φόβο μου!!!.... Ευτυχώς γι' αυτά!!  "

Λαμπρινή
 Πειραιάς, 28/3/2013 

32 σχόλια:

Ελένη Φλογερά είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα
Υπέροχη η ιστορία σου. Όμορφες εικόνες. Τα παιδικά χρόνια πάντα μένουν χαραγμένα στη μνήμη μας.
Να είσαι καλά!

syros2js είπε...

Τι γλυκό!!!
Τώρα που το διαβάζω γελάω, αλλά για ένα μικρό παιδί... μπορώ να φανταστώ τον τρόμο...
Σαν ανάμνηση πάντως, τη βρίσκω υπέροχη!!!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα, κορίτσι μου!!!
Και καλό μήνα!!!

Μουσική προ-ΠΑΙΔΕΙΑ ''Η Ροδούλα και τα μουσικά της αστεράκια'' είπε...

Λαμπρινή μου, τι όμορφα που γράφεις!!!! Το 'χεις το ξέρεις; Εμένα με έκανες να σε διαβάσω με λαιμαργία!! Θέλω να διαβάσω κι άλλα κείμενά σου, ίσως και ολόκληρο βιβλίο, τι λες;
Πω πω τι σε βρήκε!!! χαχαχαααα κατάλαβες καλά την έννοια "το πάθημα, μάθημα". Τέλος καλό όλα καλά όμως.
Φιλιά πολλά καλή μου φίλη
και ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

Marie-Anne είπε...

Χαχα!!! Τρομάρα που πήρες από τα καβουράκια!!!! Πολύ ωραία η περιγραφή του 'ατυχήματος'. Φοβερές αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια!
Φιλιά και καλό μήνα !!!

Dennis Kontarinis είπε...

Υπέροχες παιδικές αναμνήσεις αγαπητή μου Λαμπρινή.
Αν ψάξουμε στο θυμητικό μας θα έχουμε πάρα πολλές τέτοιες περιπέτειες να ζωντανέψουμε.
Πάντως αυτή σου την μικροπεριπέτεια την παρουσίασες υπέροχα.
Νάσαι καλά και μακρυά από τα καβούρια από τα οποία έχω δεχτεί αμέτρητες επιθέσεις στα παιδικά μου χρόνια στην Κέρκυρα.
Καλό σου μήνα.

Fotini Kouzoumi είπε...

Τι έπαθες κι εσύ μικρούλα μου!!! χαχαχαχαχα!!! :)
Πολλά φιλάκια, καλό μήνα φίλη μου!!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Ελένη μου... καλό μήνα.. καλημέρα... χαίρομαι που σου άρεσε!! χαχα.. τι έπαθα!! .. να είσαι κι εσύ καλά!! ευχαριστώ πολύ!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

syros2js ... άσε.. τι έπαθα!!! τρόμος!!! χαχα... νάσαι καλά.. καλό μήνα, καλημέρα !!! (ευχαριστώ πολύ)

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Ροδούλα, τι ωραία λόγια που λες!! Λες;; να γράφω όμορφα... το έχω;;.. τι να πω... πάντως... καλά είναι.. αυτό μπορώ να το πω... μάκια καλό μήνα... και το σκέφτομαι για βιβλίο... έτσι όπως είμαι εδώ!! πολλά μπορούν να γίνουν!!! ...

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Marie-Anne... τρομάρα!! άσε!! χαχα.. τι να κάνω;;... χαίρομαι που σου άρεσε!!! ευχαριστώ.. μάκια και καλό σου μήνα!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Dennis Kontarinis, φίλε.. υπέροχες!! ναι!!... ευχαριστώ πολύ .. χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η παρουσίαση! νάσαι καλά... (μακρυά από τα καβούρια... στα σίγουρα!! χαχα... )
καλό μήνα, φίλε!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Fotini Little Treasures...
χαχα... άσε..μην σου τύχει!! τρομάρα!!! χαχα.. μακια.. καλό μήνα καλή μου!

magda είπε...

Πολύ τρυφερή διήγηση Λαμπρινή μου!
Γράφεις πολύ όμορφα, σχεδόν έζησα την περιπέτεια σου!
Σου εύχομαι καλό μήνα, σου στέλνω μια αγκαλιά και πολλά φιλιά!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

magda μου... πολύ χαίρομαι που σου άρεσε!
καλό σου μήνα, καλή μου φίλη! τα λέμε!!!

Unknown είπε...

αυτά παθαίνουν τα καλομαθημένα παιδάκια με το πιάνο και τα γαλλικά τους .... τρομάζουν με τα καημένα τα καβουράκια ..

ElenaG είπε...

όμορφες παιδικές αναμνήσεις...

πως καταγράφτηκαν στο μυαλό μας...είναι θησαυροί αυτές Λαμπρινή μου!

Να είσαι καλά!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Zina Marnezi!!! τι να πω;;... χαχα...
δεν φτάνει που είχα τον φόβο μου!! αααααα....
χαχαχ.... (τα λέμε!)

Ανώνυμος είπε...

poly poly omorfh h istoria soy LAMBRINH ...

MAIRI SOUKOULI..

Ανώνυμος είπε...

Γράφεις υπέροχα... με τον τρόπο σου μ έκανες και το διάβασα όλο... και ήταν υπέροχο....... με λίγες ακόμη λεπτομέριες γράφεις ένα παιδικό βιβλίο....... μου δημιούργησες εικόνες με σένα... με τα καβουράκια..... να τρέχεις... να πέφτεις.... χα χα χα χα υπέροχο.......
Frankne

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Μαιρή μου.. νάσαι καλά.. πολύ σε ευχαριστώ που είσαι πάντα παρούσα!!! την φιλία μου!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Frakne, καλή μου Μαρία Π.... πολύ σε ευχαριστώ για τον κόπο!! νάσαι καλά!

και ξαναγράφω αυτό από το φέις: "χαχαχαχα.... άσε... χαχαχαχα.... ακόμα το σκέφτομαι... έχω ακόμα την κατακάθαρη θάλασσα.. και τα καβουράκια που με τριγύριζαν στα μάτια μου... ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που το διάβασες... ελπίζω να .... χαχα... σου άρεσε.... νάσαι καλά!!!"

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ElenaG πολύ χαίρομαι που σου άρεσαν νάσαι καλά...
τα παιδιά.. είναι πάντα παιδιά!.

SPYRIDOULA είπε...

Πολύ όμορφη η ιστορία σου!Γράφεις υπέροχα!Φιλάκια πολλά!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Τρομακτική εμπειρία για ένα κοριτσάκι, μα αν αυτό το κοριτσάκι είναι η Λαμπρινή που την θυμάται χαρωπά, πώς να μην χαμογελάσω;
Μου θύμησες δυο αλλιώτικες δικές μου περιπτώσεις, μα δεν είναι η ώρα τους. Γελάω κι εγώ, μ' αυτές. Έτσι συμβαίνει με ότι περνάει.Η θύμησή τους φέρνει χαμόγελο.
Φιλάκια και χάρηκα πολύ που βρήκα στιγμές σου! Να το κάνεις συχνά!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Κατερίνα δε.στά.πα... πολύ χαίρομαι που την διάβασες την ιστορία μου! Αυτό περίμενα...,να την δεις!!! Και μια που αναζητούσες κάποια δική μου αφήγηση... (όχι απαραίτητα δική μου εμπειρία... ) να που δώθηκε η ευκαιρία με την εκπομπή του Νικήτα, να γράψω κάτι και να την διαβάσεις!!... Πολύ χαίρομαι!

Η εμπειρία ήταν όντως τρομακτική! Αλλά... περασμένη πια στην μνήμη!!! Ευτυχώς!!! Α πα πα... πού να το ξαναζήσω! Με τίποτα!!

Ίσως ξαναγράψω κάτι.. μια που εδώ στο Ίντερνετ όλο και κάποιος φίλος ζητά κάτι... ή εγώ έχω κάτι να πω... Ποιος ξέρει... ;;... Νάμαστε καλά.. και θα δούμε!

Μάκια.. και την αγάπη μου!!! καλή μου!!!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Spyridoula... νάσαι καλά!! χαίρομαι που σου άρεσε!!... Ήθελα να βγει κάτι όμορφο από το "πάθημά μου"... και χαίρομαι που τα κατάφερα!!!!
Μην ξαναγίνει όμως!! Χαχαχαχα....

Μάκια, φίλη μου!

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Να προσεχεισ τα καβουρακια!!!!!
χαιρομαι που σου αρεσε κι εσενα !!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ΜΑΓΟΣ... ευχαριστώ για τις συμβουλές... χαχχα.. πολύ γέλιο τα καβουράκια.. να΄σαι καλά... ευχαριστώ πολύ που διάβασες το κείμενο μου στην εκπομπή σου!! νάσαι καλά!

ποιώ - ελένη είπε...

Πανέμορφο..γράφεις με πολύ ζωντάνια!!!!


φιλί

MYSTELIOS είπε...

Υπέροχες παιδικές αναμνήσεις, σίγουρα τα παιδικά χρόνια μένουν πάντα χαραγμένα στη μνήμη μας.
Καλημέρα και καλή συνέχεια !!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ποιώ - ελένη μου... χαίρομαι που σου άρεσε... αν και ήταν μία τραυματική εμπειρία... χαχαχα.. τι να κάνουμε!!
τα λέμε!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ART -TRAVELLER... σίγουρα σε στιγματίζουν τα παιδικά χρόνια έντονα... και κάποιες αναμνήσεις τις θυμάσαι με γλύκα.. κι ας ήταν... άσχημές... ο καιρός.. τα γειάνει όλα!
ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη!
καλό βράδυ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...