Καλώς ώρισες Δημήτρη, μουσική για σένα!

ναι... η  μουσική είναι η πιο δύσκολη επιλογή για τον νέο φίλο του μπλογκ μου...

Ας υποθέσουμε ότι του αρέσει... αυτό!

Η Πέτρα... του Μάνου Χατζιδάκι...

Βεβαίως...προσθέτουμε και τα λόγια...

έχουμε να κάνουμε με δάσκαλο...

Η πέτρα είν' ο θάνατος

η πέτρα είν' η ζωή μου,

φύτρωσαν άσπρα γιασεμιά

μεσ' την αναπνοή μου.

Είν' ένα δέντρο έρημο

στην πέτρα σπάει η φωνή μου,

δεν μπαίνει αγέρας μήτε φως

πετρώνει το κορμί μου.

Είναι η κραυγή της μάνας μου

είναι η πληγή του κόσμου,

φέρτε κρασί φέρτε φωτιά

να κάψω τον καημό μου.