Είμαστε σαν δέντρα δίχως ρίζες δεν ανήκουμε πουθενά κι αν δεν μας αρέσει αυτός ο τόπος πάμε και φυτευόμαστε αλλού.
Καμιά φορά όμως, κι ίσως να φταίει που δεν έχουμε ρίζες, δεν μπορούμε να βρούμε μέρος να μας δεχθεί να μας θρέψει κι έτσι τα φύλλα μας πέφτουν και φυλλορροούμε τα ξερά κλαδιά μας απλώνονται στον γκρίζο ουρανό και τον κορμό μας, κάτι μεγάλες κουφάλες τρώνε όλο και πιο πολύ. Κι έτσι σαπίζουμε μαραινόμαστε και πεθαίνουμε…
Και πεθαίνουμε ανάλαφρα έχοντας τη γεύση πάντα της πιο μεγάλης ελευθερίας της απόλυτης ελευθερίας
Κι έτσι, η ψυχή γλυκά θα φτερουγίσει και πάνω θα αναδύεται πιο πάνω από κάθε φόβο, πόνο και ζωή και όλα από ψηλά κοιτάζοντας ήρεμη θα γελάσει
2 σχόλια:
Δέντρα δίχως ρίζες
Είμαστε σαν δέντρα δίχως ρίζες
δεν ανήκουμε πουθενά
κι αν δεν μας αρέσει αυτός ο τόπος
πάμε και φυτευόμαστε αλλού.
Καμιά φορά όμως,
κι ίσως να φταίει που δεν έχουμε ρίζες,
δεν μπορούμε να βρούμε μέρος να μας δεχθεί
να μας θρέψει
κι έτσι
τα φύλλα μας πέφτουν και φυλλορροούμε
τα ξερά κλαδιά μας απλώνονται στον γκρίζο ουρανό
και τον κορμό μας, κάτι μεγάλες κουφάλες τρώνε
όλο και πιο πολύ.
Κι έτσι σαπίζουμε
μαραινόμαστε
και πεθαίνουμε…
Και πεθαίνουμε ανάλαφρα
έχοντας τη γεύση πάντα
της πιο μεγάλης ελευθερίας
της απόλυτης ελευθερίας
Κι έτσι, η ψυχή γλυκά θα φτερουγίσει
και πάνω θα αναδύεται
πιο πάνω από κάθε φόβο, πόνο και ζωή
και όλα από ψηλά κοιτάζοντας
ήρεμη θα γελάσει
Πανέμορφο... τα λόγια σου στολίσαν το όμορφο δένδρο μας...
Πολύ χάρηκα γι' αυτό σου το σχόλιο που λέει πολλά!!!
Δημοσίευση σχολίου