Nana Mouskouri - Je chante avec toi liberté (Live @ Le Concert de la Paix | 8/5/2025)
Νάνα Μούσχουρη - Μαζί σου τραγουδώ ελευθερία (Live @ The Peace Concert | 8/5/2025)
πληροφορίες απ' το βίντεο: H Νάνα Μούσχουρη τραγούδησε στη «Συναυλία Ειρήνης» (Le Concert de la Paix) που δόθηκε στην Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι για τους εορτασμούς για τα 80 χρόνια από τη λήξη του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη.
εξαιρετικό...
η μα μά.... τότε...
Μια πινελιά
Μια πινελιά,
μια και μόνη πινελιά
κάνει την μεγάλη διαφορά!
("Το κορίτσι με το διαμαντένιο σκουλαρίκι" του Βερμεερ)
Skjervøy, Τρομς, Νορβηγία
άμα πας εκεί... αυτά βλέπεις...
(καμπουροφάλαινα ή μεγάπτερος φάλαινα... η αγαπημένη μου.... )
το λουλούδι του Επιταφίου της Λαμπρινής Χ. Τζούρκα. Μεγάλη Πέμπτη 17.4.25
το λουλούδι του Επιταφίου
απ' το βιβλίο μου ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ... (Λαμπρινή Χ. Τζούρκα)
Δεν χρειάστηκε πολύ για να απλώσω ρίζες Με τις βροχές του Χειμώνα και της Άνοιξης μεγάλωσα ανάμεσα στα άλλα ανθάκια, Τ' αδελφάκια μου... Τα λευκά μου πέταλα γινόντουσαν διάφανα στον ήλιο και σκεφτόμουν ότι αυτό θάτανε η... Ευτυχία... που λένε οι άνθρωποι Ώσπου ήρθε ένα χέρι και μ' έκοψε... Ένα απαλό, γυναικείο χέρι... με ξερίζωσε... Και είπα αυτό είναι το τέλος... Ώσπου βρέθηκα εδώ
Ανάμεσα στ' άλλα ανθάκια, τ' αδελφάκια μου... στην κορφή του
επιταφίου... Στην κορφή του κόσμου... Και τότε είπα... ΑΥΤΟ είναι... η Ε
Υ Τ Υ Χ Ι Ά κι έσβησα απαλά... κοντά Του...
αυτό το "αεράκι" του "Επιταφίου"!!! Μόνον ο Χατζιδάκις μπορεί να το αποδώσει τόσο καλά:
ο Μάνος Χατζιδάκις αριστερά
"Εδώ σ’αυτόν τον δρόμο γεννιόνται και πεθαίνουν τα όνειρα τόσων παιδιών ίσαμε τη στιγμή που η αναπνοή τους θα ενωθεί με τ’ανοιξιάτικο αεράκι του επιταφίου και θα χαθεί. "
Οδός Ονείρων Μάνος Χατζιδάκις Πρόλογος Ονειρο Παιδιών της Γειτονιάς
Richard Chamberlain Perry Como's Kraft Music Hall, 1965 Part 3τι γοητευτικός ο Ρίτσαρντ... και ωραίος στο τραγούδι...
δάσκαλος σημαίνει: Να κάθεσαι έξω στο διάλειμμα, να έρχεται ο μαθητής, και να σού λέει: "Ο πατέρας μου μετακόμισε... κοντά μας..."
δασκάλα, μαθητής
να είσαι ψύχραιμος.... για να ακούσεις στην συνέχεια: "Εμείς μένουμε λίγο πιο ψηλά... ε, λίγο πιο πάνω από μάς... ο πατέρας μου πήρε ένα πολύ ωραίο και μεγάλο σπίτι.".... να συνεχίζεις να είσαι ψύχραιμος... για να ακούσεις στην συνέχεια: "Η μητέρα μου... μένει στην Καρδίτσα..."
Ο κόκορας, Μίκης Θεοδωράκης, Παιδική Χορωδία Δημοτικού Ωδείου Λάρισας (1981-2021).
ο Μίκης Θεοδωράκης σε βιντεοκλίπ! Ε , δεν γίνονται αυτά!
να ετοιμαζόμαστε...
(Πασχαλινά αυγά... Ουγγαρίας...)
(Πασχαλινά αυγά... Ουγγαρίας...)
λέω να δοκιμάσω κι εγώ... αυτά τα καρτούν... μήπως με παρουσιάσουν... έτσι:
η νέα μόδα στο φεις... περίπου έτσι:
"Βάλε μέσα την γλώσσα σου!" μάς έλεγαν τότε... Τώρα... βγαίνουμε και φώτο... με αυτήν έξω! (στην φώτο... το ΚΑΛΟ παράδειγμα... )
μωρό με την γλώσσα... μέσα...
Lamprini T.
Y.Γ. Πληροφορίες απ' το βίντεο: Το μοναδικό official music video τραγουδιού του Μίκη Θεοδωράκη, στο οποίο έπαιζε ο ίδιος, υποδυόμενος μάλιστα κάποιο ρόλο και όχι απλά εμφανιζόμενος, γυρίστηκε τον Μάιο του 1994 από τον Ανδρέα Ταρνανά.
Στα τέλη του ΄93 - αρχές του ΄94 είχε κυκλοφορήσει από την Polygram το διπλό CD με τίτλο ''Σαράντα τραγούδια για παιδάκια και παιδιά'', από την Παιδική Χορωδία και την Ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας, σε επεξεργασία, ενορχήστρωση και διεύθυνση του Δημήτρη Καρβούνη.
Ένας δίσκος - ντοκουμέντο, αφού περιείχε τις πρώτες εφηβικές μελοποιήσεις του Μίκη Θεοδωράκη σε Έλληνες ποιητές και στο πλαίσιο δημιουργίας του λεγόμενου ''παιδικού τραγουδιού'', μία ενδιαφέρουσα και άγνωστη ίσαμε τότε πτυχή του Θεοδωράκη.
......................
Ο κόκορας (Στίχοι: Β. Ρώτας, Μουσική: Μ. Θεοδωράκης)
Κοίτα, κοίτα ο κοκορής μας, το καμάρι της αυλής μας,
κορωνάτος, σπιρουνάτος, κορδωμένος και τριζάτος
Με το κόκκινο λειρί του, την ουρά τη φουντωτή του,
μοιάζει, κι-κι-ρι-κι-κι, ταγματάρχης με στολή.
Πώς πετάγεται στη μάντρα, με το μάτι του σα χάντρα,
και κοιτάει ψηλά και κάτου και τινάζει τα φτερά του.
Και λαλεί σα να σαλπίζει το λαιμό του, λες, ξεσκίζει,
φοβερίζει, κι-κι-ρι, φοβερίζει όλη τη γη.
Μ’ αν εκεί σαλέψει κάτι, χούι, ώσπου να κλείσει μάτι,
μια στριγλιά σκουίλα μπήγει και πηδάει κι όπου φύγει
Σαν κουρέλι παραδέρνει, που ένα φύσημα το παίρνει,
τι κακό, κα-κα-κα-κι, να τρυπώσει, να χαθεί.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
