να τα πούμε;...
"Καλήν Εσπέραν... Χριστός γεννάται σήμερον, εν Βηθλεέμ τη πόλει... "
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!
Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2019
Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019
Alegría, από το τσίρκο του ΗΛΙΟΥ... απίθανοι!!!
Alegría
Στίχοι
Alegría
Come un lampo di vita
Alegría
Come un passo gridar
Alegría
Del delittuoso grido
Bella ruggente pena, seren
Come la rabbia di amar
Alegría
Come un assalto di gioia
Alegría
Come un passo gridar
Alegría
Del delittuoso grido
Bella ruggente pena, seren
Come la rabbia di amar
Alegría
Come un assalto di gioia
Alegría
I see a spark of life shining
Alegría
I hear a young minstrel sing
Alegría
Beautiful roaring scream
Of joy and sorrow
So extreme
There is a love in me raging
Alegría
A joyous, magical feeling
I see a spark of life shining
Alegría
I hear a young minstrel sing
Alegría
Beautiful roaring scream
Of joy and sorrow
So extreme
There is a love in me raging
Alegría
A joyous, magical feeling
Alegría
Come un lampo di vita
Alegría
Come un passo gridar
Alegría
Del delittuoso grido
Bella ruggente pena, seren
Come la rabbia di amar
Alegría
Come un assalto di gioia
Come un lampo di vita
Alegría
Come un passo gridar
Alegría
Del delittuoso grido
Bella ruggente pena, seren
Come la rabbia di amar
Alegría
Come un assalto di gioia
Del delittuoso grido
Bella ruggente pena, seren
Come la rabbia di amar
Alegría
Come un assalto di gioia
Bella ruggente pena, seren
Come la rabbia di amar
Alegría
Come un assalto di gioia
Alegría
Como la luz de la vida
Alegría
Como un payaso que grita
Alegría
Del estupendo grito
De la tristeza loca
Serena
Como la rabia de amar
Alegría
Como un asalto de felicidad
Como la luz de la vida
Alegría
Como un payaso que grita
Alegría
Del estupendo grito
De la tristeza loca
Serena
Como la rabia de amar
Alegría
Como un asalto de felicidad
Del estupendo grito
De la tristeza loca
Serena
Como la rabia de amar
Alegría
Como un asalto de felicidad
De la tristeza loca
Serena
Como la rabia de amar
Alegría
Como un asalto de felicidad
There is a love in me raging
Alegría
A joyous, magical feeling
Alegría
A joyous, magical feeling
αυτό... δεν είναι φόρεμα... είναι μαγιώ...
ΕΛΛΑΣ... και πάντα και παντού!!!!
η πόλη μου...
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2019
τα καλύτερα του Σερ Τόμ Τζόουνς...
τα καλύτερα του Σερ Τόμ Τζόουνς...
απ΄ το βόϊς
ξεπρόβαλε... απ' τον φράχτη
αξίζει φώτο...
χρόνια πολλά, καλλιτεχνικά... μουσικά κλπ...
ανθίσαμε... και περιμένουμε τα κρύα...
Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019
Nάμαστε και μεις... από την παρουσίαση των βιβλίων μου
Nάμαστε και μεις... από την παρουσίαση των βιβλίων μου "Ποίηση του λεπτού... " και "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά... " με ζωγραφιές, στο Bowling, στον Πειραιά... το Σάββατο 23.11.19!!!
Ευχαριστώ τις φίλες φωτογράφους, γιατί εγώ δεν ήμουν σε θέση... για φώτο... :) ...
Επόμενο ραντεβού... στο Πέρ αμα... :) ...
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2019
Στα πεδία της Φλάνδρας
Στα πεδία της Φλάνδρας
23.11.19
by lamprini
Aπό Βικιπαιδεια
Το ποίημα In Flanders Fields («Στις πεδιάδες της Φλάνδρας») είναι ένα από τα πιο φημισμένα ποιήματα σε αγγλική γλώσσα με θέμα τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Γράφτηκε στις 3 Μαΐου του 1915 από τον Καναδό αντισυνταγματάρχη John McCrae, ο οποίος υπηρετούσε ως νοσοκόμος αξιωματικός στο ιατρικό σώμα των Δυνάμεων του Καναδά. Την προηγούμενη ημέρα, ένας φίλος του είχε πέσει στην δεύτερη μάχη της Φλάνδρας κοντά στο Υπρ. Η παπαρούνα έγινε το σύμβολο των πεσόντων. Οι στίχοι
In Flanders Fields Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας,
In Flanders fields the poppies blow Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας, παπαρούνες ανθίζουν
Between the crosses, row on row, Ανάμεσα στους σταυρούς σειρά με σειρά,
That mark our place; and in the sky Την δικιά μας θέση έτσι θυμίζουν. ...
The larks, still bravely singing, fly Κορυδαλλοί θαρραλέα πετώντας,
Scarce heard amid the guns below. αψηφούν των όπλων την κλαγγή σπάνια κελαηδίσματα τραγουδώντας.
We are the dead. Short days ago Είμαστε οι νεκροί. Πριν λίγες μέρες,
We lived, felt dawn, saw sunset glow, ζήσαμε, νιώσαμε την αυγή και είδαμε την ομορφιά της δύσης.
Loved, and were loved, and now we lie Αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε
In Flanders fields. στις πεδιάδες τις Φλάνδρας.
Take up our quarrel with the foe: Κράτα αυτό που έμεινε από την μάχη μας με τον εχθρό.
To you from failing hands we throw Σε σένα τ’ αδύναμά μας χέρια παραδίδουν
The torch; be yours to hold it high. τον πυρσό. Κάνε τον δικό σου, κράτα τον ψηλά.
If ye break faith with us who die Και αν η πίστη σου καμφθεί για μας που ‘χουμε πεθάνει
We shall not sleep, though poppies grow δεν θα κοιμηθούμε ποτέ, όσο φυτρώνουν παπαρούνες
In Flanders fields στις πεδιάδες της Φλάνδρας
Στα πεδία της Φλάνδρας
by lamprini
Aπό Βικιπαιδεια
Το ποίημα In Flanders Fields («Στις πεδιάδες της Φλάνδρας») είναι ένα από τα πιο φημισμένα ποιήματα σε αγγλική γλώσσα με θέμα τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Γράφτηκε στις 3 Μαΐου του 1915 από τον Καναδό αντισυνταγματάρχη John McCrae, ο οποίος υπηρετούσε ως νοσοκόμος αξιωματικός στο ιατρικό σώμα των Δυνάμεων του Καναδά. Την προηγούμενη ημέρα, ένας φίλος του είχε πέσει στην δεύτερη μάχη της Φλάνδρας κοντά στο Υπρ. Η παπαρούνα έγινε το σύμβολο των πεσόντων. Οι στίχοι
In Flanders Fields Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας,
In Flanders fields the poppies blow Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας, παπαρούνες ανθίζουν
Between the crosses, row on row, Ανάμεσα στους σταυρούς σειρά με σειρά,
That mark our place; and in the sky Την δικιά μας θέση έτσι θυμίζουν. ...
The larks, still bravely singing, fly Κορυδαλλοί θαρραλέα πετώντας,
Scarce heard amid the guns below. αψηφούν των όπλων την κλαγγή σπάνια κελαηδίσματα τραγουδώντας.
We are the dead. Short days ago Είμαστε οι νεκροί. Πριν λίγες μέρες,
We lived, felt dawn, saw sunset glow, ζήσαμε, νιώσαμε την αυγή και είδαμε την ομορφιά της δύσης.
Loved, and were loved, and now we lie Αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε
In Flanders fields. στις πεδιάδες τις Φλάνδρας.
Take up our quarrel with the foe: Κράτα αυτό που έμεινε από την μάχη μας με τον εχθρό.
To you from failing hands we throw Σε σένα τ’ αδύναμά μας χέρια παραδίδουν
The torch; be yours to hold it high. τον πυρσό. Κάνε τον δικό σου, κράτα τον ψηλά.
If ye break faith with us who die Και αν η πίστη σου καμφθεί για μας που ‘χουμε πεθάνει
We shall not sleep, though poppies grow δεν θα κοιμηθούμε ποτέ, όσο φυτρώνουν παπαρούνες
In Flanders fields στις πεδιάδες της Φλάνδρας
In Flanders Fields by John McCrae (May 1915)
κλικ στον τίτλο...
Helen Mirren brengt 'In Flanders fields' - 100 jaar slag bij Passendale
"In Flanders Fields" As Quoted From "What Have We Learned, Charlie Brown?"
Το ποίημα In Flanders Fields («Στις πεδιάδες της Φλάνδρας») είναι ένα από τα πιο φημισμένα ποιήματα σε αγγλική γλώσσα με θέμα τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Γράφτηκε στις 3 Μαΐου του 1915 από τον Καναδό αντισυνταγματάρχη John McCrae, ο οποίος υπηρετούσε ως νοσοκόμος αξιωματικός στο ιατρικό σώμα των Δυνάμεων του Καναδά. Την προηγούμενη ημέρα, ένας φίλος του είχε πέσει στην δεύτερη μάχη της Φλάνδρας κοντά στο Υπρ. Η παπαρούνα έγινε το σύμβολο των πεσόντων. Οι στίχοι
In Flanders Fields Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας,
In Flanders fields the poppies blow Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας, παπαρούνες ανθίζουν
Between the crosses, row on row, Ανάμεσα στους σταυρούς σειρά με σειρά,
That mark our place; and in the sky Την δικιά μας θέση έτσι θυμίζουν. ...
The larks, still bravely singing, fly Κορυδαλλοί θαρραλέα πετώντας,
Scarce heard amid the guns below. αψηφούν των όπλων την κλαγγή σπάνια κελαηδίσματα τραγουδώντας.
We lived, felt dawn, saw sunset glow, ζήσαμε, νιώσαμε την αυγή και είδαμε την ομορφιά της δύσης.
Loved, and were loved, and now we lie Αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε
In Flanders fields. στις πεδιάδες τις Φλάνδρας.
Take up our quarrel with the foe: Κράτα αυτό που έμεινε από την μάχη μας με τον εχθρό.
To you from failing hands we throw Σε σένα τ’ αδύναμά μας χέρια παραδίδουν
The torch; be yours to hold it high. τον πυρσό. Κάνε τον δικό σου, κράτα τον ψηλά.
If ye break faith with us who die Και αν η πίστη σου καμφθεί για μας που ‘χουμε πεθάνει
We shall not sleep, though poppies grow δεν θα κοιμηθούμε ποτέ, όσο φυτρώνουν παπαρούνες
In Flanders fields στις πεδιάδες της Φλάνδρας
ΚΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Στα πεδία της Φλάνδρας
Στα πεδία της Φλάνδρας οι παπαρούνες ανθίζουν
Ανάμεσα στους σταυρούς, σειρά με σειρά,
που υποδεικνύουν την θέση μας, και στον ουρανό
Οι κορυδαλλοί, τραγουδώντας, ακόμα, γενναία, πετούν,
μετά βίας ακούγονται ανάμεσα στα όπλα κάτω.
Είμαστε οι νεκροί. Λίγες μέρες πριν
Ζήσαμε, αισθανθήκαμε την αυγή, είδαμε το ηλιοβασίλεμα να λάμπει,
Αγαπήσαμε, και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε
στα πεδία της Φλάνδρας.
Ανάλαβε την διαμάχη μας με τον εχθρό,
σε σένα, από τα αδύναμά μας χέρια, ρίχνουμε
τον πυρσό, να γίνει δικός σου για να τον κρατάς ψηλά
Και αν η πίστη σου λυγίσει με μάς που πεθαίνουμε
δεν θα κοιμηθούμε, αν και οι παπαρούνες μεγαλώνουν
στα πεδία της Φλάνδρας.
Λ.Τ.
Στα πεδία της Φλάνδρας
Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019
Έχουμε την χαρά να σάς προσκαλέσουμε στην παρουσίαση των βιβλίων μου
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Έχουμε την χαρά να σάς προσκαλέσουμε στην παρουσίαση των βιβλίων μου
"Ποίηση του λεπτού... " και "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." με ζωγραφιές
που θα γίνει στον Πειραιά, στο Bowling Center-Λαδόκολλα (πίσω από τον Προφήτη Ηλία), οδός Χανίων 10, το Σάββατο, 23 Νοεμβρίου 2019, και ώρα 7 το απόγευμα.
Θα χαρούμε, ιδιαιτέρως, να σάς δούμε! Η παρουσίαση θα συνοδευτεί με τραγούδια από την συγγραφέα.
Μετά τιμής,
Λαμπρινή Τζούρκα
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ
"Ποίηση του λεπτού... " και "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." με ζωγραφιές
Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019
Η Βασιλική, Λαμπρινής Τζούρκα
Η Βασιλική, μετά από 35 χρόνια εργασίας, πήρε επιτέλους το εφάπαξ. 25.000 ευρώ. Καθόλου άσχημα, αν σκεφθεί κανείς ότι τόσα χρόνια κουραζότανε στον φούρνο, αφού είχε να ξυπνήσει πριν ξημερώσει για να ετοιμάσει το ψωμί των πελατών της.
στον φούρνο
Α, έκανε ωραίο ψωμί, ο φούρνος της κυρα - Βασιλικής. Ερχόντουσαν και από τις πέρα γειτονειές για να το αγοράσουνε. Όλα κι όλα. Είχε σταθερή πελατεία κι η ίδια ήταν συνεπής. Επί 35 χρόνια ξυπνούσε νωρίς για να είναι όλα στην εντέλεια.
στην εντέλεια.
Δεν ήξερε τι να κάνει τόσα χρήματα. Κάτι θα σκεφτότανε όμως, μιας και είχε δυο αγόρια ανύπαντρα κι ένα σπίτι ετοιμόρροπο.
Σίγουρα θα πηγαίνανε σε καλή μεριά. Θα κρατούσε κάτι για αποταμίευση και τα υπόλοιπα θα τα χρησιμοποιούσε για να επισκευάσει το σπιτικό της. Αυτό ήταν η καλλίτερη λύση γι' αυτά τα χρήματα, τα χρήματα των κόπων μιας ζωής. Πριν τα πράξει όλα αυτά, όμως, κάπου έπρεπε να τα κρύψει. Πού όμως;
ετοιμόρροπο
Σίγουρα θα πηγαίνανε σε καλή μεριά. Θα κρατούσε κάτι για αποταμίευση και τα υπόλοιπα θα τα χρησιμοποιούσε για να επισκευάσει το σπιτικό της. Αυτό ήταν η καλλίτερη λύση γι' αυτά τα χρήματα, τα χρήματα των κόπων μιας ζωής. Πριν τα πράξει όλα αυτά, όμως, κάπου έπρεπε να τα κρύψει. Πού όμως;
"Α, αυτό ήτανε", σκέφτηκε, και τα τοποθέτησε στην καλλίτερη κρυψώνα και τα ξέχασε... εκεί. Ώσπου μια μέρα, ήρθε η ώρα η καλή όπου έπρεπε να τα πάρει για να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα... Μα, πού ήτανε τα χρήματα; Εξαφανίστηκαν, μαζύ με τους νοικάρηδές της, κάτι εργάτες που δουλεύανε στα κτήματα για τον τρύγο.
τρύγος
Τι είχε συμβεί, λοιπόν;
Εκείνο το πρωϊνό του Σαββάτου, η Βασιλική έφυγε νωρίς από το σπίτι για να κάνει τα πρωϊνά της ψώνια. Είχε αποφασίσει να κάνει ένα μικρό γλέντι μιας που τα χρήματα του εφάπαξ θα ρευστοποιούνταν συντόμως και θα πηγαίνανε σε καλή μεριά. Πίσω, στο σπίτι είχανε μείνει τα δυο της αγόρια. Ο Γιάννης, ο μεγαλύτερος ετοιμαζότανε να πάει για ψάρεμα. Του άρεσε να μαζεύει όστρακα
και να τα πουλάει μετά, βγάζοντας ένα καλό χαρτζιλίκι. Ο μικρότερος ο Γιώργος θα έμενε στο σπίτι, γιατί έπρεπε να διαβάσει για ένα τεστ, που είχε βάλει ο δάσκαλός του, για την Δευτέρα. Χτυπάει η πόρτα,
λοιπόν κι ανοίγει ο Γιάννης. Ήταν οι νοικάρηδές τους.
όστρακα
και να τα πουλάει μετά, βγάζοντας ένα καλό χαρτζιλίκι. Ο μικρότερος ο Γιώργος θα έμενε στο σπίτι, γιατί έπρεπε να διαβάσει για ένα τεστ, που είχε βάλει ο δάσκαλός του, για την Δευτέρα. Χτυπάει η πόρτα,
η πόρτα
λοιπόν κι ανοίγει ο Γιάννης. Ήταν οι νοικάρηδές τους.
"Ήρθαμε για να μάς δώσετε τον φούρνο μικροκυμάτων σας. Χάλασε η κουζίνα μας και πρέπει να ζεστάνουμε επειγόντως το φαγητό που θα πάρουμε στα κτήματα, Γιάννη", είπε ένας από τους νοικάρηδες. "Α, φεύγω τώρα", είπε ο Γιάννης και συνέχισε, "μέσα είναι ο Γιώργος, πείτε το σ' αυτόν." Κι προχώρησε προς την αυλή. "Θα σάς τον δώσω εγώ," πετάχτηκε ο Γιώργος, που είχε ακούσει τι ζητάγανε οι νοικάρηδές τους. " Έχουμε καιρό να τον χρησιμοποιήσουμε, και μάλλον δεν θα τον χρειαστεί η μητέρα μου." Και έτσι τους έδωσε τον φούρνο τους, των μικροκυμάτων.
τον φούρνο τους, των μικροκυμάτων
Είναι γεγονός ότι είχε καιρό να χρησιμοποιηθεί, και θα έκανε καιρό να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον, και από τους νοικάρηδες. Πήραν τον φούρνο στο δωμάτιό τους, βρήκανε μέσα τις 25.000. Μαζέψανε τα απαραίτητα σε μία βαλίτσα και φύγανε μακρυά, να γλεντήσουνε με τον θησαυρό τους.
Κι έμεινε πίσω η κυρα - Βασιλική να κάνει όνειρα... για το μέλλον της,
χωρίς χρήματα. "Πες ότι ήρθε μια κατεβασιά και τα παρέσυρε", έλεγε διαρκώς στον εαυτό της, για να τον παρηγορήσει. Όχι, τον Γιώργο δεν τον τιμώρησε. Τι έφταιγε και το παιδί; Δεν γνώριζε για τον κρυμμένο εφάπαξ στον φούρνο μικροκυμάτων τους. Άλλωστε, είχανε καιρό να τον χρησιμοποιήσουνε.
όνειρα...
χωρίς χρήματα. "Πες ότι ήρθε μια κατεβασιά και τα παρέσυρε", έλεγε διαρκώς στον εαυτό της, για να τον παρηγορήσει. Όχι, τον Γιώργο δεν τον τιμώρησε. Τι έφταιγε και το παιδί; Δεν γνώριζε για τον κρυμμένο εφάπαξ στον φούρνο μικροκυμάτων τους. Άλλωστε, είχανε καιρό να τον χρησιμοποιήσουνε.
17.11.19
Βασιλική | Γιαννης Χαρούλης
Ξημέρωσε η Βασιλική
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
