Βιβλιοπαρουσίαση:
16.2.2013
16.2.2013
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ,
μυθιστόρημα
«H Αλεξάνδρα… μεγάλωσε σε ένα σπίτι
όπου την αγαπούσαν όλοι… αλλά και σ’ ένα σπίτι όπου τα προβλήματα της
οικογένειας τα θυμάται ακόμα, κι ας ήτανε πολύ μικρή…»
Στο βιβλίο «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ»
η φίλη και συγγραφέας Δήμητρα Τράκα μας ταξειδεύει στην ψυχή της ηρωίδας
της, στην ψυχή της Αλεξάνδρας….
η συγγραφέας Δήμητρα Τράκα
Διαβάζοντας
το βιβλίο της Δ. Τράκα, απολαμβάνει κανείς κάθε στιγμή της ζωής της ηρωίδας,
της Αλεξάνδρας.
Πως
μεγαλώνει… «Κραγιόν
φόρεσε πρώτη φορά στα δεκαεφτά, δεν της
άρεσε αίσθηση και το έφαγε για να μην
την κοροϊδεύουν»….
Πως
διεκδικεί πράγματα στην ζωή της… «ότι έβαζε στόχο, σχεδόν πάντα το
πετύχαινε…»
Πως
ζει…. «Η ζωή της
Αλεξάνδρας πλέον έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα. Είχε τις σπουδές της, καινούργιες
παρέες, μια δουλειά που αγαπούσε και ασχολίες που γέμιζαν το εικοσιτετράωρό της
πλήρως.»
Έτσι φθάνει
κανείς και σε κρίσιμα γεγονότα που κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο…
«Θέλησε
να την πλησιάσει κι εκείνος με το μαλακό.
Δεν ήξερε όμως ότι η Αλεξάνδρα δεν ήταν η γυναίκα που την προσεγγίζεις
έτσι εύκολα.»
«Ακόμα
και η γλώσσα που χρησιμοποιούσε τον ξένιζε.
Δεν ήταν δικές της λέξεις αυτές.
Εκείνη μιλούσε πάντα πολύ προσεγμένα, δεν ήξερε να μιλάει έτσι, σαν τ’
αλάνια της νύχτας»
«Ήταν
εμφανές ότι η ήσυχη, καλοπροαίρετη και ντροπαλή νεαρά, μεταμορφώθηκε σε μια
δυναμική και ανεξάρτητη γυναίκα.»
Φθάνει κανείς και σε κρίσιμες
στιγμές και μέσα στον γάμο της ηρωίδας με τον Αλέξανδρο…
«Η
καθημερινότητά τους δεν διέφερε πλέον από εκείνη ενός ζευγαριού παντρεμένου
τουλάχιστον είκοσι χρόνια. Και εκείνοι
ήταν μόλις δύο χρόνια παντρεμένοι.»
«Σε
αγαπώ, Αλέξανδρε. Αντίο!» «Όχι αντίο , μωρό μου. Τα λέμε!»
Το τι έγινε μετά, θα σας αφήσω
να το «ζήσετε» διαβάζοντας το βιβλίο της Δήμητρας Τράκα.
Προσωπικά, το βιβλίο μου άρεσε
πολύ και μου άφησε μία υπέροχη αίσθηση όταν έφθασα στην τελευταία του σελίδα.
Καλή επιτυχία στην φίλη και
συγγραφέα Δήμητρα Τράκα για το όμορφο μυθιστόρημά της «Αλεξάνδρα»!
Λαμπρινή
